Przejdź do treści

Kwestionowanie opinii biegłego w sprawie z zakresu stosunków wodnych

W sprawach dotyczących naruszenia stosunków wodnych najistotniejszym i koniecznym dowodem jest opinia biegłego z zakresu stosunków wodnych, która ma na celu ocenę, czy w danym przypadku doszło do naruszenia stosunków wodnych, przez co należy rozumieć dokonanie na gruncie takich zmian stanu wody, które wpływają szkodliwie wpływają na grunty sąsiednie (aktualnie kwestę ta reguluje art. 234 Prawa wodnego). Organ wydając rozstrzygnięcie opiera się przede wszystkim na opinii biegłego. Zdarza się jednak tak, że strona (zazwyczaj poszkodowany) kwestionuje wnioski wypływające z opinii, podnosząc przykładowo, że opinia jest sporządzona wadliwie, pobieżnie, niestaranne, nie uwzględnia jakiś okoliczności. Czy strona lub organ może kwestionować wnioski wypływające z opinii biegłego? W wyroku NSA z dnia 5.07.2016 r., II OSK 2740/14 wskazano, że „istotne jest, iż dowód z opinii biegłego podlega ocenie organu - tak jak każdy dowód - z zastosowaniem zasady swobodnej oceny dowodów wyrażonej w art. 80 k.p.a.” Szerzej na ten temat wypowiedziano się w wyroku WSA w Łodzi z dnia  13.05.2014 r., II SA/Łd 1349/13: „w tego rodzaju sprawach dotyczących przywrócenia stosunków wodnych na gruncie opinia biegłego jest niezbędna. Przy czym, dowód z opinii biegłego podlega ocenie organu - tak jak każdy dowód - z zastosowaniem zasady swobodnej oceny dowodów. Obowiązek oceny opinii biegłego, jak każdego dowodu w sprawie, zachodzi także wtedy, gdy strony postępowania nie wniosły do opinii zastrzeżeń (vide: wyrok NSA z dnia 19 grudnia 2012 r., sygn. akt II OSK 1538/11; wyrok WSA w Lublinie z dnia 14 lutego 2013 r., sygn. akt II SA/Lu 1042/12; wyrok WSA w Łodzi z dnia 4 lipca 2013 r., sygn. akt II SA/Łd 336/13 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Mając powyższe na uwadze stwierdzić trzeba, iż organy orzekające w niniejszej sprawie, tak w I jak i II instancji, co do zasady prawidłowo przeprowadziły postępowanie wyjaśniające z wykorzystaniem opinii biegłego. Niemniej jednak nie podjęły się oceny tego dowodu z zastosowaniem podstawowych zasad postępowania dowodowego. Podkreślić należy, że organ administracji nie jest skrępowany opinią biegłego i nie może ograniczyć się do powołania w uzasadnieniu decyzji konkluzji przedstawionej przez biegłego. W niniejszej sprawie, jak wynika to z lektury zarówno zaskarżonego aktu, jak i go poprzedzającego, organy bezkrytycznie przyjęły opinię i jej wnioski, a nadto wykorzystując jej obszerne fragmenty sformułowały uzasadnienie, którego lektura czyni zasadnym ocenę, iż uchybiły nie tylko przepisom regulującym kwestie dowodowe - art. 7, art. 77 § 1, art. 80 k.p.a., ale i art. 107 § 3 k.p.a.” Z kolei w wyroku WSA w Łodzi z dnia 3.08.2016 r., II SA/Łd 283/16, wskazano, że „celowe jest zatem w tej kategorii spraw dopuszczenie dowodu z opinii biegłego, w której treść merytoryczną co prawda organ wkraczać nie może, ponieważ nie dysponuje wiedzą specjalistyczną jaką posiada biegły, ma jednak obowiązek ocenić jej wartość dowodową, wiarygodność i przydatność dla rozstrzygnięcia sprawy. Powinien to uczynić w kontekście pozostałego materiału dowodowego, który powinien być kompleksowo zgromadzony. Nie może również uchylić się od ustosunkowania się i udzielenia odpowiedzi na zarzuty sformułowane przez stronę. Dopiero po wyjaśnieniu zastrzeżeń strony co do opinii i na podstawie pełnego materiału dowodowego może dokonać ustaleń i ocen potrzebnych do rozstrzygnięcia.”

Masz pytania?

Skontaktuj się z naszym ekspertem

/
/