Przejdź do treści

Utrata statusu odpadu

W pierwszej kolejności należy wskazać, że podstawowym kryterium utraty przez odpady statusu odpadów jest podanie ich odzyskowi, w tym recyklingowi (art. 14 ust. 1 ustawy o odpadach). Dopiero po tym procesie można sprawdzić, czy to co pojawiło się po odzysku spełnia ustawowe warunki, które muszą być spełnione łącznie, tj.: a)  przedmiot lub substancja są powszechnie stosowane do konkretnych celów, b)  istnieje rynek takich przedmiotów lub substancji lub popyt na nie, c)  dany przedmiot lub substancja spełniają wymagania techniczne dla zastosowania do konkretnych celów oraz wymagania określone w przepisach i w normach mających zastosowanie do produktu, d)  zastosowanie przedmiotu lub substancji nie prowadzi do negatywnych skutków dla życia, zdrowia ludzi lub środowiska.   Przez odzysk określony w art. 3 ust. 1 pkt. 14 ustawy o odpadach należy rozumieć jakikolwiek proces, którego głównym wynikiem jest to, aby odpady służyły użytecznemu zastosowaniu przez zastąpienie innych materiałów, które w przeciwnym przypadku zostałyby użyte do spełnienia danej funkcji, lub w wyniku którego odpady są przygotowywane do spełnienia takiej funkcji w danym zakładzie lub ogólnie w gospodarce. W art. 3 ust. 1 pkt. 23 ustawy o odpadach jako jeden z rodzajów odzysku został wymieniony recykling, przez który rozumie się odzysk, w ramach którego odpady są ponownie przetwarzane na produkty, materiały lub substancje wykorzystywane w pierwotnym celu lub innych celach; obejmuje to ponowne przetwarzanie materiału organicznego (recykling organiczny), ale nie obejmuje odzysku energii i ponownego przetwarzania na materiały, które mają być wykorzystane jako paliwa lub do celów wypełniania wyrobisk; Przykładowe procesy odzysku zostały ujęte w załączniku 1 do ustawy o odpadach.Dopiero po poddaniu odpadów odzyskowi można ocenić, czy to, co się pojawiło po procesie odzysku, spełnia warunki i wymagania określone dalej w art. 14 ust. 1 ustawy o odpadach. W przypadku pozytywnej oceny – przestaje być odpadem, w przypadku oceny negatywnej – dalej pozostaje odpadem.Warto zwrócić uwagę na Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 września 2009 r.: „sama przydatność określonej substancji czy przedmiotu dla dalszego procesu produkcyjnego jako surowca czy ich wartość rynkowa przy sprzedaży nie pozbawia ich charakteru odpadu, skoro kwalifikacja do kategorii odpadów jest następstwem woli lub konieczności wyzbycia się przez pierwotnego posiadacza. Istotne znaczenie może mieć wyłącznie poddanie substancji lub przedmiotu, będących odpadem, określonym procesom przetworzenia, w wyniku których nastąpi zmiana cech fizycznych czy chemicznych”.[1] [1] Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 września 2009 r., sygn. akt IV SA/Wa 1086/08, LEX nr 522527. 

Masz pytania?

Skontaktuj się z naszym ekspertem

/
/